Τι κάνουμε αν συμβεί μπροστά μας ατύχημα με μοτοσικλέτα;

Τι κάνουμε αν συμβεί μπροστά μας ατύχημα με μοτοσικλέτα; Μερικές χρήσιμες συμβουλές μπορεί στην πραγματικότητα να βοηθήσουν σε μια άτυχη στιγμή και να σώσουν ακόμη και τη ζωή ενός συνανθρώπου μας. Διαβάστε τι κάνουμε και τι όχι…

Τι κάνουμε αν δούμε ένα τέτοιο περιστατικό μπροστά μας;

Τα τροχαία ατυχήματα δε συμβαίνουν στους άλλους, αλλά σε όλους μας. Είναι μια στιγμή η οποία μπορεί να έρθει οποτεδήποτε και στον οποιονδήποτε, ειδικά στις άθλιες συνθήκες των ελληνικών δρόμων. Όταν μάλιστα σε αυτά εμπλέκεται ένας μοτοσικλετιστής, η κάθε στιγμή μπορεί να είναι καθοριστική στην υγεία ενός άτυχου αναβάτη. Διαβάστε παρακάτω τι μπορεί να κάνει ο καθένας από εμάς για να βοηθήσει σε μια τέτοια κατάσταση χωρίς να χρειάζεται να είναι γιατρός:

– Παίρνουμε δύο βαθιές ανάσες και μένουμε ψύχραιμοι.

– Αξιολογούμε την ασφάλεια ολόκληρης της κατάστασης.


– Ειδοποιούμε τους γύρω μας και αν χρειαστεί “κόβουμε” την κυκλοφορία.

– Πλησιάζουμε στον αναβάτη και αξιολογούμε την κατάστασή του. Θα είναι σε σύγχυση και πιθανώς να έχει στο νου του τη μοτοσικλέτα του (αν έχει τις αισθήσεις του).


– Βεβαιωνόμαστε ότι δε θα κινηθεί και του παρέχουμε όση περισσότερη άνεση μπορούμε.

– Τηλεφωνούμε για βοήθεια: 166 ΕΚΑΒ, 100 Αστυνομία, 112 Κλήση Έκτακτης Ανάγκης.

– Ζητάμε βοήθεια αν υπάρχει κάποιος με ιατρικές γνώσεις γύρω μας.

– Μένουμε ψύχραιμοι και προσπαθούμε να θυμηθούμε όσα περισσότερα μπορούμε.

– ΔΕΝ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΑΝΑΒΑΤΗ.


– Σταματάμε τυχόν αιμορραγίες με αποστειρωμένες γάζες (από ιατρικό κιτ σε κάποιο όχημα).


– Ελέγχουμε ανά 5′ σφυγμό και αναπνοή. Αν υπάρχει μεταβολή ειδοποιούμε ξανά το ΕΚΑΒ.

– Μόλις έρθει ασθενοφόρο, αφήνουμε χώρο στους ειδικούς να κάνουν τη δουλειά τους.

Δεν αφαιρούμε το κράνος από το κεφάλι του αναβάτη

Όσον αφορά στο κράνος, αυτό θα πρέπει να μείνει στη θέση του, ώστε να συγκρατεί σφιχτά το κεφάλι του αναβάτη. Αν και το να βγάλουμε το κράνος από το κεφάλι ακούγεται σαν ένα καλό “πρώτο βήμα” στην περίπτωση των πρώτων βοηθειών, μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να αποβεί ακόμη και μοιραία για τον συνάνθρωπό μας. Κι αυτό γιατί δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την κατάσταση του αυχένα του αναβάτη. Ακόμη και η κίνηση του να λύσουμε και να τραβήξουμε απλά το κράνος μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά σε αυχένα ή σπονδυλική στήλη.

Το αφαιρούμε μόνο σε απολύτως αναγκαίες συνθήκες, όπως π.χ. στην περίπτωση που ο αναβάτης δε μπορεί να αναπνεύσει ή στην περίπτωση που θα πρέπει να γίνει Καρδιοαναπνευστική Ανάνηψη (C.P.R.), αν και το τελευταίο είναι καλό να μη το επιχειρήσουμε αν δεν είμαστε 100% σίγουροι για το τι κάνουμε.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε τον αναβάτη κάτω, να τον αποτρέψουμε να μετακινηθεί στην περίπτωση που έχει τις αισθήσεις του και να περιμένουμε υπομονετικά τους διασώστες. Αυτοί γνωρίζουν την τεχνική πως να αφαιρέσουν με ασφάλεια ένα κράνος (κάποια κράνη μάλιστα έχουν τη δυνατότητα να διασπαστούν σε τμήματα για ακριβώς τέτοιες περιπτώσεις), αλλά και για την ασφαλή αφαίρεση των προστατευτικών ρούχων.

Δεν αφαιρούμε το κράνος από έναν πεσμένο αναβάτη. Το αφήνουμε για τους διασώστες που ξέρουν τι κάνουν.

Δεν προσπαθούμε να γίνουμε γιατροί

Αν βρεθούμε στην άτυχη θέση του να γίνουμε μάρτυρες σε ένα ατύχημα με μοτοσικλέτα, όσο λιγότερα προσπαθήσουμε να κάνουμε τόσο καλύτερα θα είναι για τον αναβάτη. Δε τον παίζουμε γιατροί (εκτός κι αν όντως είμαστε) ή “ξερόλες” και δεν προσπαθούμε να κάνουμε βεβιασμένες κινήσεις. Καλό είναι να κρατάμε στην άκρη του μυαλού μας όλα τα παραπάνω και κυρίως να μείνουμε όσο πιο ψύχραιμοι γίνεται.

Συμβαίνει και στους καλύτερους. Ποιοι είμαστε εμείς που θα πούμε “εγώ ξέρω”;

Αν πέσουμε εμείς με τη μοτοσικλέτα;

Στην περίπτωση που στη θέση του αναβάτη είμαστε εμείς, θα πρέπει μόνοι μας να αξιολογήσουμε την κατάστασή μας, το πόσο άσχημα έχουμε χτυπήσει και αν είναι απολύτως απαραίτητο -και μπορούμε- να μετακινηθούμε στην άκρη του δρόμου. Προσπαθούμε να καθοδηγήσουμε με όλα τα παραπάνω βήματα τυχόν άλλους οδηγούς που θα σπεύσουν για βοήθεια και τους αποτρέπουμε να μας βγάλουν το κράνος.

Βεβαίως, το σημαντικότερο όλων είναι να φοράμε κράνος και με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό ασφαλείας που επιτάσσει η οδήγηση ενός διτρόχου. Θα πρέπει δηλαδή να φοράμε ειδικό μπουφάν με προστασία και μακρύ παντελόνι ανεξαρτήτως αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι (υπάρχουν στο εμπόριο ειδικά ρούχα ανά εποχή), γάντια και κλειστά παπούτσια, ιδανικά μποτάκια μοτοσικλέτας με προστασία αστραγάλου.

Και φυσικά θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, σοβαροί και υπεύθυνοι.

Φοράμε πάντα κράνος. Τέρμα οι δικαιολογίες…