Η Lancia Montecarlo είναι ένα κεντρομήχανο σπορ αυτοκίνητο σχεδιασμένο από τον Pininfarina. Κατασκευάστηκε από τη Lancia στην Ιταλία μεταξύ 1975 και 1981 και σήμερα θα κάνουμε ένα μικρό ταξίδι στο χρόνο για να τη θυμηθούμε και να την απολαύσουμε άλλη μία φορά!
Η πρώτη γενιά της Montecarlo είχε παραχθεί από το 1975 έως το 1978. Η πλήρης ονομασία ήταν Lancia Beta Montecarlo, αν και στη δεύτερη γενιά (1980-1981) μετονομάστηκε σε σκέτο Lancia Montecarlo. Και στις δύο περιπτώσεις, το Montecarlo ήταν μία λέξη και όχι Monte Carlo όπως το Πριγκιπάτο του Monaco. Οι δύο γενιές της ήταν διαθέσιμες ως Coupé και ως Spider, με τη δεύτερη να έχει αναδιπλούμενη μαλακή οροφή μεταξύ των κολόνων Α και Β. Η Spider μάλιστα, κυκλοφόρησε και στις ΗΠΑ, όπου ήταν γνωστή ως Lancia Scorpion.
Συνολικά κατασκευάστηκαν 7.798 αυτοκίνητα ως το 1982. Η πρώτη γενιά σε 5.638 αντίτυπα και η δεύτερη σε μόλις 1.940. Ακόμη, η Lancia κατασκεύασε και 220 αγωνιστικά αυτοκίνητα βασισμένα στη Montecarlo, τη θρυλική Lancia 037.
Η γέννηση της Lancia Montecarlo
Ήταν η εποχή που η Fiat έψαχνε αντικαταστάτη για το 124 Coupe και ο Pininfarina ανέλαβε να σχεδιάσει το συνεχιστή του μοντέλου. Ωστόσο, ο Bertone ετοίμασε μια θφηνότερη εναλλακτική, η οποίο στη συνέχεια έγινε το Fiat X1/9. Ο Pininfarina συνέχισε να ετοιμάζει το δικό του project με κωδικό X1/8, το οποίο μάλιστα θα είχε κεντρικά τοποθετημένο κινητήρα V6 3,0 λίτρων και θα κατασκευαζόταν αποκλειστικά in-house.
Λόγω της πετρελαϊκής κρίσης του 1973, το project μετονομάστηκε σε X1/20 και ο κινητήρας του άλλαξε με έναν 2-λιτρο τετρακύλινδρο. Το πρώτο πρωτότυπο του X1/20 ήταν το Fiat Abarth SE 030, ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο για τη σαιζόν του 1974. Μετά το τέλος της σαιζόν η Fiat τερμάτισε το αγωνιστικό πρόγραμμα και το αυτοκίνητο δόθηκε στη Lancia που ήθελε μια premium εναλλακτική του Fiat X1/9. Και για να πιστοποιήσει ότι θα ήταν όντως ένα premium μοντέλο, η Lancia χρησιμοποίησε τον 2-λιτρο twin-cam κινητήρα του Fiat 124 Sport Coupé, ανάρτηση τύπου MacPherson, 5-άρι μηχανικό κιβώτιο και δισκόφρενα εμπρός και πίσω. Επειδή η Montecarlo μοιραζόταν πολύ λίγα εξαρτήματα με τις υπόλοιπες Beta, ο οίκος Pininfarina επέλεξε να κατασκευάζει ο ίδιος το αυτοκίνητο.
Πρώτη γενιά
Η Beta Montecarlo αποκαλύφθηκε στην έκθεση αυτοκινήτου της Γενεύης το Μάρτιο του 1975. Κινητήρας της ήταν ένας 2-λιτρος τετρακύλινδρος με 120ps στις 6000 σ.α.λ., ο οποίος χάριζε τελική ταχύτητα 190+ km/h και επιτάχυνση 0–100 km/h σε 9,3 δευτερόλεπτα. Ανάμεσα στα χαρακτηριστικά της πρώτης γενιάς Lancia Montecarlo ήταν τα μονοκόματα τριγωνικά πάνελ πάνω από τα πίσω φτερά και το χώρο του κινητήρα και οι ζάντες αλουμινίου 13 ιντσών, μοναδικές γι αυτό το μοντέλο. Εσωτερικά η οροφή είχε προαιρετικά επένδυση σε ύφασμα (βινύλιο ως στάνταρ), ενώ ο εξωτερικός καθρέπτης του οδηγού (προαιρετικά είχε και συνοδηγού) ήταν Vitaloni Californian.
Δεύτερη γενιά
Η παραγωγή της πρώτης γενιάς σταμάτησε το 1978, ενώ δύο χρόνια μετά η Lancia παρουσίασε τη δεύτερη γενιά. Σκέτη Lancia Montecarlo αυτή τη φορά, αφήνοντας εκτός το πρόθεμα “Beta”. Εξωτερικά, η πιο χτυπητή αλλαγή βρισκόταν στη νέα διαιρούμενη μάσκα της Lancia, η οποία είχε λανσαριστεί το 1979 στη Delta. Πίσω υπήρχε πλέον κρύσταλλο στα πρώην “κλειστά” πάνελ επάνω από τα φτερά, που βελτίωνε σημαντικά την ορατότητα προς τα πίσω. Επίσης το μοντέλο απέκτησε και μια λεπτή ασημί φάσα για τη σήμανση του μοντέλου στην ουρά. Οι ζάντες ήταν πλέον ελαφρύτερες και μεγαλύτερες στις 14 ίντσες, προκειμένου να χωράνε τα μεγαλύτερα και ισχυρότερα φρένα.
Στο εσωτερικό υπήρχε τώρα τριάκτινο τιμόνι της Momo (αντί για διάκτινο), ενώ νέα ήταν τα υλικά και οι επενδύσεις. Αναβαθμισμένος ήταν και ο κινητήρας με μεγαλύτερη σχέση συμπίεσης, ηλεκτρονική ανάφλεξη της Marelli και καρμπυρατέρ για καλύτερη ροπή.
Group 5 Lancia Beta Montecarlo Turbo
Η Montecarlo Turbo ήταν ένα αγωνιστικό του Group 5 που έτρεξε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα των Κατασκευαστών το 1980 και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής το 1981. Ήταν το πρώτο αγωνιστικό της Lancia μετά από ένα κενό οκτώ ετών και έκανε το ντεμπούτο του το Μάιο του 1979 στις 6 Ώρες του Silverstone. Κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα των Κατασκευαστών το 1979 στην κλάση κάτω των 2-λίτρων και στη γενική κατηγορία το 1980. Το 1981 πήρε τον τίτλο κατασκευαστών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής. Ο Hans Heyer, επίσης κέρδισε το Deutsche Rennsport Meisterschaft το 1980 με μία Montecarlo. Μια Lancia Montecarlo Turbo κέρδισε και το Γύρο της Ιταλίας το 1980 (Giro d’Italia), αγώνας αντίστοιχος του Tour de France.
Κατασκευαστικά, η Montecarlo Turbo μοιραζόταν το κεντρικό τμήμα του αυτοκινήτου παραγωγής. Το εμπρός και πίσω τμήμα είχαν σωληνωτό υποπλαίσιο που υποστήριζαν την ανάρτηση, τον κινητήρα και το κιβώτιο ταχυτήτων της Colotti. Τρεις κινητήρες χρησιμοποιήθηκαν: 1.425,9cc με 440hp, 1.429,4cc με 490hp και 1.773cc με 490hp.
Ο θρύλος της Lancia Rally 037
Η Montecarlo αποτέλεσε και τη βάση για την επιτυχημένη αγωνιστική Lancia 037, στη χρυσή εποχή των αγωνιστικών του Group B. Η 037 πρωτοεμφανίστηκε το 1982, ενώ το 1983 κέρδισε τον τίτλο των κατασκευαστών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ (WRC). Όπως και η Montecarlo Turbo, η 037 διατήρησε το κεντρικό τμήμα της Lancia Montecarlo παραγωγής. Ο 2-λιτρος τετρακύλινδρος turbo κινητήρας της ωστόσο τοποθετήθηκε στο διαμήκη άξονα και όχι εγκάρσια όπως ήταν στην έκδοση δρόμου. Η ισχύς της Lancia 037 ήταν 280hp, ενώ το αγωνιστικό ζύγιζε 960kg.
