Αναμφίβολα η περίοδος που διανύουμε σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι από τις πλέον ιδιαίτερες της σύγχρονης εποχής. Όλα αλλάζουν και πρόκειται να αλλάξουν ξανά. Φυσικά και ο μηχανοκίνητος αθλητισμός ο οποίος έχει περιέλθει σε παύση ή στις περισσότερες των περιπτώσεων σε αναστολή πριν καν ξεκινήσει. Όπως και στην Ελλάδα. 

Τι όμως motorsport θα μπορούσαμε να έχουμε φέτος στη χώρα μας; Όταν τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές το μόνο δεδομένο είναι η δυνατότητα από τις 5 Μαΐου για ατομική προπόνηση στις όποιες ελάχιστες πίστες (ασφάλτινες, χωμάτινες, καρτ) έχουμε στη χώρα;

Το σενάριο που θα ήθελαν οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι θα ήταν να εκκινήσουν οι αγώνες τον Ιούνιο ώστε να μη χαθούν τα πρωταθλήματα και οι θεσμοί (ράλλυ, αναβάσεις, ταχύτητα, ατομικές χρονομετρήσεις κτλ). Αυτό όμως φαντάζει αρκετά δύσκολο με τις ισχύουσες συνθήκες και πιθανότατα η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα μεταθέσει τη δυνατότητα διεξαγωγής αγώνων μηχανοκίνητου αθλητισμού μετά το καλοκαίρι.

Εφόσον ισχύσει αυτή η σκέψη δύο κατά τη γνώμη μου θα μπορούσαν να είναι τα σενάρια για το ελληνικό motorsport. 

Σενάριο 1ο

Ακυρώνουμε τις προκηρύξεις περί πρωταθλημάτων και πραγματοποιούμε 3 αγώνες ανά θεσμό και επιφάνεια δίχως συγκομιδή βαθμών και ανάδειξης πρωταθλημάτων και κυπελλούχων. Φυσικά κάθε – φιλικός πλέον – αγώνας θα έχει τη δική του κατάταξη με βράβευση των νικητών και των ταχύτερων οδηγών ή πληρωμάτων. Έτσι για παράδειγμα θα μπορούσαμε να έχουμε 3 αγώνες ράλλυ σε χωμάτινη επιφάνεια, έναν κάθε μήνα από Σεπτέμβριο μέχρι και Νοέμβριο, 3 αγώνες ράλλυ σε ασφάλτινη επιφάνεια, 3 αναβάσεις και ούτω καθεξής. 

Ως αποτέλεσμα, οι αγωνιζόμενοι θα συμμετάσχουν σε αγώνες, θα κάνουν το κέφι, το χόμπι ή ότι άλλο θεωρούν ότι αποτελεί το motorsport για αυτούς. Η ΟΜΑΕ θα αποκτήσει κάποια πολύ σημαντικά έσοδα, οι ομάδες υποστήριξης θα παραμείνουν ενεργές σε όλα τα επίπεδα, ενώ και η τοπική οικονομία στις περιοχές που θα γίνουν οι αγώνες θα ενισχυθεί σημαντικά. Πολύ σημαντικό είναι ότι έτσι η νέα Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού Ελλάδος και η νέα Επιτροπή Αγώνων θα μπορέσουν να οργανώσουν ακόμα καλύτερα και δίχως το άγχος και τις τεράστιες υποχρεώσεις μιας πρωταθληματικής χρονιάς ένα ακόμα καλύτερο 2021 και ένα ακόμα καλύτερο μέλλον.

Σενάριο 2

Αν όντως θέλουμε να έχουμε πρωτάθλημα και πρωταθλητές είναι τρομερά δύσκολο να το κάνουμε σε 3-4 μήνες. Δηλαδή από τον Σεπτέμβριο μέχρι και τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο. Πέραν του μικρού χρονικού διαστήματος για την κάλυψη ενός πρωταθλήματος, που δεν έχει καν ξεκινήσει, είναι και το δύσκολο οικονομικό μέλλον που περιμένουμε σαν κοινωνία. Κάτι που μπορεί να επηρεάσει τα μέγιστα ένα άθλημα όπου απαιτούνται αρκετά χρήματα για τη συμμετοχή και κυρίως τη διάκριση.

Έτσι θα μπορούσαμε να έχουμε μία super season που θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 2020 και θα ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη του 2021. Το συγκεκριμένο σενάριο σημαίνει ότι τα πρωταθλήματα κάθε θεσμού θα είναι μεγαλύτερα σε διάρκεια και θα έχουν περισσότερους αγώνες. Για παράδειγμα, το πρωτάθλημα χώματος από τους 5 αγώνες θα μπορούσε να αυξηθεί στους 7. Να γίνουν 2 αγώνες εντός του 2020 και οι υπόλοιποι 5 εντός του 2021. Αντίστοιχα σε κάθε διοργάνωση. 

Ως αποτέλεσμα δεν θα χαθεί η σημασία και η ουσία του πρωταθλήματος. Επιπρόσθετα δε θα πιεστούν καταστάσεις και οικονομικά συμμετεχόντων καθώς θα υπάρξουν εύλογα κενά και προγραμματισμός μεταξύ των αγώνων, οι οποίοι δεν θα συμπίπτουν μεταξύ τους. Παράλληλα, οι πρωταθλητές θα αναδειχθούν μέσα από περισσότερους αγώνες που θα αναδείξει ακόμα περισσότερο τη διάρκεια, την ικανότητα και την αποτελεσματικότητά τους. 

Η επιλογή βεβαίως δεν μπορεί να γίνει από εμένα αλλά είναι κάτι που θα απασχολήσει ΟΜΑΕ και ΕΠΑ. Και πάλι όμως τα χέρια Ομοσπονδίας και Επιτροπής είναι αρκετά δεμένα από άλλους πολύ ιδιαίτερους και εξελισσόμενους παράγοντες που διαφοροποιούνται μέρα με την ημέρα (αναφέρομαι στις εξελίξεις του COVID-19), αλλά και από την τόσο κακή διαχείριση της προηγούμενης ΟΜΑΕ.

Φωτό: Ηλίας Παππάς